Vessem - Weert

Het thema van deze eerste drie-daagse blijkt Accepteren te zijn. Na twijfel of ik om 9 of om 10 uur van huis zou gaan besloot ik toch voor 9 uur te kiezen. En maar goed! De eerste bus had al flink vertraging waardoor ik moest rennen om m'n trein te halen. Ik verloor m'n krant maar haalde de trein, die ook vertraging had. De volgende bus reed op tijd, maar op de buurtbus heb ik 70 minuten gewacht.

Eindelijk begon ik om 13.30 uur aan mijn etappe van Vessem richting Valkenswaard. Vessem is oorspronkelijk een lintdorp, en dat is nog goed te zien, in het stroomgebied van de Kleine Beerze. Na Vessem kom ik in Halfmijl. Dit gehucht bestaat uit niet meer dan tien huizen. Ten oosten van het dorp liggen grafheuvels uit de steentijd en de bronstijd. Het esdorp Knegsel heeft een mooie brink als dorpskern. Van oudsher bestaat het dorp uit een aantal gehuchten, zoals de Sniedershoek en de Wolfshoek. Ik loop door een kleinschalig, gevarieerd gebied met veel bos, weiden en akkers en, dicht bij het riviertje de Run, drassige broeklanden. Het beekdal heeft nog de natuurlijke meanders. Timmereind is een laat-middeleeuwse uitbreiding van het gehucht Loon langs een uitvalsweg, zoals dat het geval is bij veel straten en gehuchten met 'eind'. Het dorpje Loon bestond aanvankelijk slechts uit boerderijen rond een driehoekig plein. Tegenwoordig is de agrarische nijverheid sterk afgenomen. Na 1959 werden enkele toen al vervallen boerderijen herbouwd tot 'moderne' burgerwoningen. In 1971 kreeg het gehucht met bijbehorend gebied de bestemming beschermd dorpsgezicht. In de jaren daarna zijn de langgevelboerderijen (wonen, vee en voorraden onder een dak) gerestaureerd. Het driehoekige plein was vroeger bestemd voor gezamenlijk gebruik: voor opslag van takkenbossen en andere voorraden en als verzamelplaats van het vee. Om te verhinderen dat het vee door moestuinen ging lopen, waren de erven omheind met hagen. Daarvan zijn de meeste nog te zien. Hier pauzeer ik even, ik denk er bijna te zijn. Om 19.00 uur arriveer ik bij mijn logeeradres in een appartementengebouw in Valkenswaard. De gastvrouw onthaalt me met thee, appeltaart en lange verhalen. Als ik om 20.30 uur eindelijk wil gaan douchen biedt ze aan om nog een fles wijn open te trekken. Ik bedank, het is morgen weer vroeg dag. Ze heeft aangeboden een stuk met mij mee te lopen omdat ze een alternatieve route weet die mooier is en net zo lang.

Helaas heeft ze zich de volgende morgen verslapen, dus gaan we later dan gepland samen op pad. Ze weet, vanuit haar professie als gids van het IVN, veel te vertellen over de omgeving en de paddestoelen. Erg interessant, maar het vertraagt wel. Om 9.35 uur word ik gelost en vervolg ik mijn weg. Helaas loop ik toch verkeerd waardoor ik zo'n km. langer loop. 1 km lijkt weinig maar als je 26 km moet lopen is het toch veel.

Na de oversteek van de Tongelreep bereik ik het gehucht Achtereind, een aantal los gegroepeerde boerderijen. Van hieruit loopt de route weer de bossen in, waar opnieuw goed te zien is hoe eertijds de wind het losse zand her en der blies en op die manier duinen en vennetjes vormde, totdat de mens er bomen ging planten. Door die woestenij liepen verbindingswegen voor postkoetsen. Deze hadden behoefte aan pleisterplaatsen waar mens en dier van voedsel en drank konden worden voorzien. Zulke pleisterplaatsen stelde vaak niet meer voor dan een wat groot uitgevallen hut met een stalletje en wel altijd een gelagkamer. Ik kom langs zo'n hut, genoemd naar een legendarische eigenares: de Hut van Mie Peels, in de volksmond Mie Pils.

Lang loop ik over de Strabrechtse Heide. Het is hier prachtig met een weids uitzicht. 'Stra' betekent ontginning aan de weg en 'Brecht' betekent open plek in het bos. Vanwege de uitgestrekte heidevelden, stuifzanden, kleine bosjes en idylisch gelegen vennen is het een van de meest indrukwekkende natuurgebieden (1500 ha) van ons land. Wanneer ik rond 13.00 uur in Heeze arriveer heb ik nog steeds lichte hoofdpijn (van het accepteren).

Gelukkig zie ik tegenover de Hervormde Kapel een restaurant waar ze heerlijke Illy koffie hebben. Ik geniet van twee bakkies en ga opgeladen weer op pad. Tegenover de Kapel begint de kaarsrechte Slotlaan, die naar kasteel Heeze voert. Het kasteel ligt op de plek waar de Grote Aa en de Sterkselse Aa samenkomen en verdergaan als de Kleine Dommel.

Ik loop de Hubertusbossen in. Deze zijn ingericht volgens een strak geometrisch ontwerp. Ze zijn aangelegd in het begin van de 19e eeuw naar een ontwerp van tuinarchitect Praalder. Een ding weet ik nu zeker: Tussen Heeze en Weert (morgen) kom ik ruim 30 km geen horecavoorzieningen of winkels tegen, alleen maar natuur - en dat in Nederland - nooit gedacht. Ik kom langs diverse grote en kleine vennen. Bijv. het Waschven, een klein ven midden op de hei dat zijn naam dankt aan de schapen die hier vroeger gewassen werden. Bij het Witven loop ik van de route af naar de buurtbus. Ik weet dat de laatste bus om 17.08 vetrekt dus ik loop de middag toch een beetje op de klok. Gelukkig ben ik ruim op tijd (16.18 uur) en rijdt de bus mij snel naar Heusden (gem. Asten) waar ik overnacht in een prachtig huis met heel vriendelijke eigenaren. De man is docent op een MBO in de straat achter mijn logeeradres in Valkenswaard. Waar hij een half uurtje over rijdt heb ik vandaag de hele dag gelopen. Maar dan anders natuurlijk. Als ik morgenvroeg om 7 uur wil ontbijten kan ik met hem meerijden naar mijn opstappunt bij het Witven. Dat wil ik heel graag. 

En zo begin ik mijn derde dag om 8.30 uur te lopen. Ik loop door een prachtig, gevarieerd en gemengd bos: De Pan. De duintjes van zand zijn in de laatste ijstijd (daar isie weer) gevormd. Ik kom langs een grote bosmierenhoop. Een mierenkolonie bestaat uit wel 100.000 mieren en een of meer koninginnen. Bosmieren steken niet maar ze spuiten wel bijtend mierenzuur naar belagers. Hiermee doden ze ook vele kleine schadelijke insecten. Vervolgens loop ik een flink uur in de stromende regen. De rest van de dag blijft het miezeren. Om 15.15 uur kom ik aan in Weert waar ik met bus-trein-bus naar huis ga.

Het is me erg meegevallen, drie dagen achter elkaar lopen. Ik liep 22, 26 en 27 km. Het totaal komt nu op 329 km. Maandag was prachtig wandelweer, dinsdag ook maar meer bewolkt en miezerregen, woensdag was na 11 uur een flinke regendag.